Oczar wirginijski jest to krzew, który w środowisku naturalnym występuje w Północnej Ameryce. Jest stosunkowo prosty w uprawie i nie ma wymagań co do gleby, więc od jakiegoś czasu jest uprawiany również w Europie. Nie lubi nadmiernej i długotrwałej suszy. Krzew może osiągać wysokość nawet 4 metrów, a jego liście mogą mieć rozpiętość nawet do 15 cm.
Oczar wirginijski potocznie nazywany jest złotem Indian. Wynika to z faktu, że właśnie rdzenni mieszkańcy Ameryki odkrywali na przestrzeni lat jego cenne właściwości i odkryli wiele zastosowań rośliny.
Wykorzystywany jest na szeroką skalę w medycynie i kosmetyce. Głównie wykorzystuje się liście oraz korę krzewu w postaci suszu. Kora i liście oczaru wirginijskiego zawierają między innymi: garbniki, flawonoidy, saponiny, kwas galusowy, kwas elagowy, żywice, cholinę.Właściwości oczaru wirginijskiego to działanie antyseptyczne, antybakteryjne, przeciwzapalne, oczyszczające, odkażające, ściągające, przeciwłojotokowe. Występuje zazwyczaj pod postacią kremów i maści.
Oczar łagodzi też podrażnienia skóry, rozświetla cerę i zmniejsza jej zaczerwienienie. Doskonale nawilża skórę, pomaga uporać się z problemami trądzikowymi, zapobiega łojotokowi, działa na rozszerzone pory. Jest pomocny w redukcji worków pod oczami i potrafi doskonale zredukować objawy stresu i przemęczenia. Jest odpowiedni dla różnych typów skóry.
Sprawdza się w leczeniu chorób takich jak łuszczyca, dokuczliwe egzemy skórne, owrzodzenia. Pomaga na oparzenia słoneczne, siniaki, redukuje ból i jest pomocy w gojeniu się ran. Stosowany jest także w leczeniu hemoroidów, reumatycznych bólów stawowych, zapaleniach błon śluzowych, astmy, przewlekłego kaszlu. Co istotne nie zaobserwowano, by oczar wirginijski działał w jakikolwiek negatywny sposób. Praktycznie nie ma przeciwwskazań do stosowania tej rośliny.