Chociaż wit. C, czyli kwas askorbinowy, znana jest głównie jako jeden z tych składników odżywczych, które mają korzystny wpływ na nasze zdrowie, to warto zdawać sobie sprawę z tego, że jest ona też wyjątkowo cenna w kosmetyce. Przede wszystkim wynika to z faktu, że do prawidłowego funkcjonowania i atrakcyjnego wyglądu potrzebujemy wszystkich witamin, a akurat wit. C jest jedną z tych, których ludzki organizm nie produkuje samodzielnie.
Dostarczanie wit. C wraz z kosmetykami największe znaczenie ma dla naszej skóry. Jako że ma ona właściwości antyoksydacyjne, pozwala hamować utlenianie komórek i w ten sposób spowalnia procesy starzenia się powłoki skórnej. Dodatkowo kwas askorbinowy bierze udział w syntezie kolagenu i powstawaniu proteoglikanów, które odpowiadają za elastyczność i sprężystość skóry. Umożliwia to opóźnienie momentu wystąpienia pierwszych zmarszczek i sprawia, że wit. C jest popularnym składnikiem kosmetyków typu anti-aging.
fot. khorzhevska/bigstockphoto.com
Co więcej, wit. C ma duże znaczenie dla kolorytu skóry. Pomaga w likwidowaniu nieestetycznych przebarwień, przez co używana jest w produkcji kremów wybielających. Jako że blokuje wytwarzanie melaniny, ma też działanie profilaktyczne, chroniąc przed występowaniem przebarwień, a nawet piegów. Wit. C jest także przydatna w produkcji kosmetyków do opalania i po opalaniu, ponieważ przyspiesza gojenie oparzeń słonecznych. Sprzyjając syntezie lipidów, kwas askorbinowy umożliwia też optymalne nawilżenie skóry.
Niestety, mimo wielu cennych właściwości wit. C, jej wykorzystanie w kosmetykach jest bardzo problematyczne. Wynika to z jej nietrwałości i szybkiego rozkładu w niesprzyjających warunkach. Niekorzystny wpływ na kwas askorbinowy ma m.in. wysoka temperatura, światło czy nawet powietrze. Żeby wit. C stosowana w kosmetykach spełniała swoją rolę, niezbędne okazało się skorzystanie z osiągnięć nanotechnologii. Umożliwia ona umieszczanie wit. C w kapsułkach i dostarczanie jej do komórek wraz z innymi składnikami. Poza tym stworzono już pochodne wit. C, które mają niemal identyczne właściwości, a ich transport do komórek jest łatwiejszy niż w przypadku kwasu askorbinowego.